Patiënten verschillen. Niet alleen in aandoeningen, maar ook in hun taalvaardigheid. Dus doe je er als ziekenhuis alles aan om je boodschappen zo laagdrempelig mogelijk te brengen, toch?
Schrijven is een eenzame bezigheid. Want er zijn altijd twijfels. Wat gaan je lezers ervan vinden? Zullen ze het begrijpen? Of moet er nog aan je tekst gesleuteld worden? En hoe kom je daar achter?
Zelfs een Taalmonteur besteedt wel eens sleutelwerk uit. Bijvoorbeeld aan een kaakchirurg, om een wortelpunt te laten verwijderen. En omdat hij precies wil weten wat hem te wachten staat, leest hij niet één, maar meer folders …